วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2
ตอนที่ 9
“โอเค...งั้นก็ฝากด้วย”
“ค่ะ”
ทรายจดในสมุดของตัวเอง ในขณะที่กรมองอย่างเป็นห่วง...
พอเข้าไปนั่งในห้องทำงานของทรายที่โรงเรียน ครูป้อง ครูชิชาและทรายก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกันจนทุกคนขำ ครูป้องเอ่ยอย่างปลื้มว่าเห็นสีหน้าผู้ปกครองหลายๆคนแล้วหายเหนื่อยเลย แต่ก็ยกเครดิตให้ ผอ.ที่มีความตั้งใจ จริงใจในการต่อสู้เพื่อเรื่องนี้มันมีพลัง ได้ใจผู้ปกครองไปเต็มๆ
ครูชิชาชมว่าเท่สุดๆเลย แซวว่าสัมผัสได้ด้วยว่า ผอ.มีพลังแห่งความภูมิใจและห่วงใยภรรยาก็ชัด มากๆด้วย
“งานนี้สำเร็จได้เพราะทีมเวิร์ก ต้องฉลองกันหน่อยแล้ว ที่ไหนดี” ทรายชวนเขินๆ
ครูป้องว่าถ้าเด็ดสุดๆก็ต้องอาหารฝีมือแม่ทราย อร่อยทุกอย่างคอนเฟิร์ม ทรายสรุปว่าตกลงเอาที่บ้านตนนะ ก่อนแยกย้ายกันไปทำงาน ครูชิชาบอกว่าเมื่อเช้าติดต่อคุณจุลมาสได้แล้ว เขาบอกว่าจะให้วิธารีมาคุยกับพี่ทรายแทนน่าจะเป็นวันนี้
ooooooo
ไออุ่นไปนั่งมุมประจำของตนที่สนาม คิดถึงที่กรพูดในที่ประชุมที่ว่า...
“ท่ามกลางความหลากหลายของสังคม มาตรฐานของคนคนนึงไม่สามารถใช้วัดเด็กทุกคนได้...เพราะเด็กแต่ละคนไม่มีใครเหมือนกัน”
ไออุ่นคิดแล้วเริ่มรู้สึกว่าตัวเอง...ต้องการความช่วยเหลือฝ่ายวิธารีหรือวีหนึ่งมีความกดดันและเก็บกดจนเมื่อมายืนที่ระเบียงโรงเรียนก็คิดว่า ‘ถ้าเรากระโดดลงไปมันคงโล่งดีนะ’ วีหนึ่งขยับเท้าเหมือนจะก้าวไปข้างหน้า พลันเสียงครูชิชาก็เรียก “วิธารี!”
วีหนึ่งรู้สึกตัวสะดุ้งหันมอง ครูชิชาถามว่าคิดอะไรอยู่ วีหนึ่งตอบทันทีตามสัญชาตญาณว่า “เปล่าค่ะ” พอครูชิชาบอกว่าติดต่อคุณแม่เธอได้แล้ว วีหนึ่งก็ถามสวนทันทีว่า
“เรื่องครูทรายใช่ไหมคะ เดี๋ยวหนูไปวันนี้ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูไปเรียนก่อนนะคะ” พูดแล้วไหว้ลาเลย ครูชิชาได้แต่มองตามด้วยความเป็นห่วง
วีหนึ่งไปที่ห้องทำงานของทรายไม่เห็นทรายอยู่ที่ห้องจึงนั่งรอ ทันใดไออุ่นก็เปิดประตูเข้ามา ต่างมองหน้ากัน แล้วไออุ่นก็ไปนั่งข้างๆวีหนึ่ง
วีหนึ่งถามไออุ่นว่ามาหาครูหรือ ไออุ่นว่าใช่ ย้อนถามว่าพี่มีอะไรหรือถึงมาหาครูทราย วีหนึ่งตอบร่าเริงว่าตนไม่เป็นไร แค่มาแทนแม่ แม่ไม่ว่าง
ไออุ่นถามทึ่งว่าแม่ไว้ใจพี่ดีนะพี่สนิทกับแม่มากไหม วีหนึ่งทำเสียงอึ้ม...ในคอก่อนตอบเหมือนเป็นเรื่องปกติว่าแม่ลูกกันก็ต้องสนิทกันสิ
